Autisme

De meesten van jullie zullen al wel weten dat ik autisme heb en kennen misschien ook wel persoonlijk iemand met autisme. Ik vind het naar dat er op stoornissen soms een taboe ligt en wil de mijne daarom bespreken.

Diagnose
In de derde klas van de middelbare school kreeg ik de diagnose klassiek autisme. Daarvoor had ik al eens andere diagnosen gekregen en ik vond het ook een beetje moeilijk toen ik ineens een hele andere diagnose kreeg terwijl ik jarenlang met mijn vorige diagnose had rondgelopen. Daardoor vond ik het lastig deze te accepteren. Inmiddels heb ik daar geen moeite meer mee en schaam me totaal niet voor mijn autisme. Ik ben er soms zelfs trots op.

Klassiek autisme is een stoornis uit het ASS (Autisme Spectrum Stoornis). Het kan veel verschillende vormen aannemen en ik zal deze keer alleen ingaan op wat het voor mij betekend.

Directe vragen
Als mensen mij vragen stellen vind ik het vaak moeilijk om direct een antwoord te geven. Ik heb tijd nodig om een goed antwoord te kunnen formuleren. Als er in een groep een vraag wordt gesteld lukt het me wel om te reageren, omdat er dan niet per se direct een antwoord van mij wordt verwacht: iedereen kan reageren. Daardoor wordt er voor mij een makkelijkere sfeer gecreëerd voor mij om te kunnen reageren.

Doen alsof en inlevingsvermogen
Door mijn autisme ben ik slecht in, en houd daardoor ook absoluut niet van, doen-als-of en imiteren. Dit kan maken dat ik me ook iets minder goed kan inleven in anderen. Gelukkig heb ik me daar toch al wel in ontwikkeld, waar lezen denk ik wel bij geholpen heeft.

Routines
Ik vind het soms moeilijk om me los te maken van bepaalde routines of rituelen. Op zich is dit kenmerk van autisme niet heel erg nadrukkelijk bij mij aanwezig, maar hij is er wel. Dit maakt ook dat ik een soort ‘fobie’ heb voor bepaalde dingen. Ik kan bijvoorbeeld niet tegen propjes en bepaalde rotzooi… Ook kan ik er niet goed tegen als ik in de klas of de kerk op een andere plek moet gaan zitten. Als voorwerpen ergens in een andere opstelling worden geplaatst kan ik dit een beetje moeilijk vinden. Het is wel zo dat ik me hier erg in ontwikkeld heb door de jaren heen. Ik heb er bijna niet echt meer last van.

Ook positief
Naast de vorige ‘problemen’ zijn er ook hele positieve kanten aan autisme. Als ik me houd aan mijn routines en zorg dat ik geen afleiding heb kan ik me namelijk heel goed en langer dan de gemiddelde mens concentreren. Ook kan ik heel erg gefascineerd raken door iets en me daar zo op focussen dat ik er heel erg veel van leer.

Mondeling en schriftelijk
Ik ben niet erg goed in het mondeling onder woorden brengen van dingen die ik zeggen wil. Hierom heb ik eerder ook al de diagnose ‘dysfatische ontwikkeling’ gekregen. Dit is niet echt iets wat bij autisme hoort en het is daarom een beetje onduidelijk of in misschien toch ook dysfatische ontwikkeling heb, maar daar wil ik verder niet op ingaan. (Sorry dat ik daar in de vorige blogpost wel over begon.)

Als jullie nog vragen voor me hebben over mijn autisme of hoe ik ermee omga. Ik lees ze graag in de reacties. Ook hoor ik graag hoe andere mensen met aandoeningen omgaan.