- En omtrent de negende ure riep Jezus met een grote stem zeggende: ELI, ELI, LAMA SABACHTHANI! dat is: Mijn God! Mijn God! Waarom hebt Gij Mij verlaten!
Gisterenavond zaten mijn zusjes de Passion te kijken op tv. Zelf keek ik ook kleine stukjes mee en ik vind het erg mooi dat het Paasverhaal zo ook bij niet-christenen onder de aandacht wordt gebracht, maar er zijn wel een aantal puntjes van kritiek die ik heb op het op deze manier vertellen van het Paasverhaal. Ik wil niet aan al deze punten aandacht gaan schenken vandaag, want dat zou alleen maar afdoen aan de boodschap die ik door wil geven, maar 1 ding wil ik wel aan de aandacht stellen: het is allemaal zo geromantiseerd.
Het is in mijn ogen zoals bij oorlogen ook vaak gebeurt: Er zijn allerlei gruwelijke dingen gebeurt, waar mensen liever niet over horen en in plaats van de waarheid te laten zien, romantiseren we het beeld. Maar is Goede Vrijdag niet juist de dag van De Waarheid!?
Vorige week zaterdag was ik bij jeugdkerk, waar ze achter een wit doek de marteling van Jezus nabootsten door op een stoel te slaan met een paardenzweepje en iemand anders ervoor te laten zitten en te laten kreunen alsof hij gemarteld werd (ze sloegen daar 39? i.p.v. 37 keer, maar dat terzijde). Dit beeld wil ik vaker zien! Ik wil dat het beeld van De Christus die gekruisigd en gemarteld werd minder geromantiseerd weergegeven zien.
Natuurlijk zijn er ook films, boeken, etc. die het minder geromantiseerd weergeven. Ooit zag ik bijvoorbeeld een film waarin ook echt werd geslagen met een zweep met lange ijzeren pinnen zoals in die tijd gebeurde. (Natuurlijk werd de acteur niet echt geslagen, maar een pop. Het was in elk geval erg overtuigend en heftig om te zien.)
Als je het beeld minder romantiseert en denkt aan hoe heftig en erg het eigenlijk is, maakt het dat enorme offer naar mijn idee nog mooier dan het al leek te zijn. Het kruis is de grootste Liefde die er bestaat en ZO LIEF HAD HIJ ONS!!! Dat is het grootste wonder dat er bestaat. Het kruis is Liefde door te lijden, door te sterven en door weer op te staan. Dat is meer dan de Jezus die door Jim de Groot wordt vertolkt en een hardere waarheid dan Jeroen van der Boom die zijn ‘vriend’ verloochend. Dit is de echte waarheid. Wij zijn, correctie, waren de mensen die Hem toeschreeuwden: ‘Kruisig Hem! Kruisig Hem!’ Wij waren de mensen die Hem bespotte, de mensen die Hem sloegen. Tot we Zijn Offer aanvaarden, in tranen ons voor het kruis in het stof wierpen en vrede vonden.
Dit is de Echte Waarheid. Dit is het Leven. En de enige Weg die ons daarheen zal kunnen leidden. Dit is Liefde.
Dit is Jezus.
C-flatpoetry 
Piew… dat is een goed betoog! Ik ben het ook wel met je eens. Ik heb ook een hekel aan musicals, nou ja dat was dit ook. Maar zo’n musical over de tweede wereldoorlog, over Anne Frank; of over die latere oorlog in Vietnam… Net als gisteravond, heel veel simplificatie en romantisering. Kwa films kan ik iets meer hebben omdat ze daar het realisme iets meer kunnen en willen benaderen; maar die film die jij noemde (misschien The Passion of the Christ?) lijkt mij inderdaad echt heel erg heftig; en daar ga je dus echt alleen maar bloedserieus naar kijken. Ik zou haast zeggen, als een soort studie. Ja en dat is iets, wat je niet altijd, ik denk zelfs maar soms kunt opbrengen. De meeste mensen.
Dus, zul je voor het overbrengen van een belangrijk verhaal, toch altijd manieren moeten zoeken om het werkelijk in een verhaalvorm te gieten. De één kan daarbij meer heftige details aan dan de ander; en de ene verteller óók meer dan de andere. “De Passie” was èrrug licht hè, een keuze waardoor bijna iedereen het kan aanzien/horen en wellicht er iets van kan leren….
Trouwens, ik meen dat ze in de eerste versies ervan wèl in ieder geval de geseling lieten zien/horen, zoiets.
Ik ben het ook inhoudelijk met je eens hoor, de liefde, de kruisiging en de opstanding, het is ongelofelijk maar prachtig. En dan moet ik denken aan een oeroud liedje (zestiger jaren vorige eeuw) , ook dit is een simplificatie maar tegelijk heel erg waar: “Jesus is just alright” http://en.wikipedia.org/wiki/Jesus_Is_Just_Alright .
Fijne paasdagen Ces!
Mooi liedje. 🙂 Die heb ik op een lp. Ironisch genoeg staat er op diezelfde lp ook een nummer getiteld ‘Race with the devil’…
Haha, ja dat kan zomaar gebeuren hè. Maar ja, zo is het toch ook in het echte leven, waar vormen van populaire muziek een afspiegeling van zijn: het goede, waar we naar streven, en de verleidingen bestaan naast elkaar, en aan ons de taak om ons pad te vinden. Gewoon je niet gek laten maken. Trouwens ik vraag me af, is dat wat jij noemt een instrumentaal nummer? Dat ken ik misschien, anders zou ik het niet weten in dit geval.
Weet ik niet. Ik heb die lp al een tijd niet meer gedraaid.
Dan moet ik googelen of youtuben 🙂 Komt goed!
Het aantal slagen dat Jezus te verduren kreeg is nergens vastgelegd; maar het aantal slagen in de Joodse wet was 39 (één minder dan de 40 die in de Torah worden vereist, om een telfout te voorkomen).
Dat is de Joodse wet, maar de kruisiging is een Romeinse straf en daar werd een andere zweep gebruikt met daaraan ijzeren pinnen van zo’n 5 cm lang. Als je daarmee 38 keer geslagen werd, was je dood, dus sloegen ze 37 keer. Dit is hoe het bij de Romeinen gebeurde, dus hoe het gebeurt zal moeten zijn.